GÜL AHMET

(1955, Fevzipaşa Bucağı, İslahiye / Hatay - )

      Asıl adı Ahmet Yiğit’tir. Derviş Paşa iskanı döneminde Pınarbaşı Afşarlarından Gavurdağı’na sürülen aşiretlerdendir. İlk ve ortaokulu Fevzipaşa’da ticaret lisesini İskenderun’da, yükseköğrenimini Hatay’da tamamladı.

       Küçük yaşlarda yöresinde aşıkları dinleyerek etkilendi. Şiir yazmaya ve bağlama çalmaya lise yıllarında başladı.

       1975 yılında katıldığı Konya Aşıklar Bayramında adını duyurdu. Çeşitli dallarda birçok ödül aldı.

       Türkülerinde çeşitli konuları işledi ve Türkiye’nin birçok yerinde olduğu gibi Türkiye dışında da konserler verdi.

Kaynaklar:

A  http://ozanlar.biz/gul-ahmet.html

Şiirlerinden Seçmeler:

VERDİ BANA

Gönül bahçesine fidan dikmiştim

On iki yıl sonra gül verdi bana

Kurur diye hep boynumu bükmüştüm

En güzel meyveden bal verdi bana

O fidanın bestesiydim sazıydım

Susamıştım temmuzdaki yazıydım

Bir damla suyuna dünden razıydım

Irmaklar misali sel verdi bana

Ayrılık rüzgarı estirme dedi

Bu güzel fidanı kestirme dedi

Gül Ahmet sazını susturma dedi

Hep güzel çal diye tel verdi bana

YAR DEYİ DEYİ

Sevdiğimden ayrı gurbet ellerde

Ağlıyorum dünya dar deyi deyi

Ahım kaldı o tomurcuk güllerde

Ötüyorum ah u zar deyi deyi

Hasretinden durmaz içim kanıyor

Herkes beni Mecnun olmuş sanıyor

Kerem oldum her tarafım yanıyor

Yetiş imdadıma kar deyi deyi

Kaderim ne zaman bana gülecek

Akan gözyaşımı kimler silecek

Gül Ahmet’im bu genç yaşta ölecek

Gece gündüz ağlar yar deyi deyi