ÜRKEK BİR ANI
OLDUM
|
I
hep akşamı tutar günlüklerinde yitik çocuklar, bir kızın vücuduna serptiği ışıklarda sabahı bulmaya çalışan bir cesur çocuk da çıkar kimi zaman. (o’nun çığlığa çalan susuşunda, seviştikten sonra bacaklarını karnına çekip oturuşunda, kalkıp perdeyi aralayışında) boşunadır çabası, bir cesur çocuk olarak adı hayatın yanlışları üzerine kurulmuştur ve hiçbir şey yanlışlardan daha iyi anlatamaz o’nu. her zaman hazır tutacaktır sevinçli yerlerine batırmak için bir dikeni II tren ayrıldı, unutuldum bir takvimin son yaprağında kum saatinde bir 'yitik çocuk' olarak kaldım zaman’ın dışında yer verilmişti, ne kadar sevsem de sevgilimin gözlerine bir leke gibi bıraktım sessizliği yazdıklarımdan o’nun kumral hayatına sızamayacak kadar usluydum tren ayrıldı tuttum koyu bir karanlıkta, yırttım kendimi resim oldum, ürkek bir anı oldum, artık kim olsa kırar beni. |
|
Akif Kurtuluş
|
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder