2 Şubat 2017 Perşembe

AHMET CANBABA


(1941, Kalecik / Ankara - )


       Yedi yaşında ailesiyle birlikte Ankara’ya yerleşti. İlk ve ortaöğrenimini Ankara’da tamamladı. Şiire küçük yaşlarda ilgi duydu. İlk şiiri sanat okulu son sınıftayken Ece dergisinde yayınlandı. Geleneksel halk anlatılarından birçoğunu küçük yaşlardan itibaren öğrenmeye başlayan Canbaba, ağırlıkla Karac’oğlan, Pir Sultan, Nazım Hikmet şiirlerinden etkilendi.
       Türkiye’nin değişik yerlerinde uzun yıllar çalıştıktan sonra 1983 yılında emekli oldu. Bu dönemden sonra şiirle daha da yoğunlaştı.
       Sevda, güzelleme, hiciv gibi birçok konuyu işleyen Canbaba’nın şiirleri çeşitli yerlerde aktarıldı. Ayrıca katıldığı birçok şenlik ve etkinlikte değişik ödüller aldı.
Yapıtları:
Şiir Kitapları:
& Sarhoş Dünya (1967)
& Yeşilin Gözyaşları (1999)
& Yaratanla Sohbet (2005)
Öykü Kitapları:
& Cennette Seninleyim (2003)   
Kaynaklar:

Şiirlerinden Seçmeler:

KORKUYORSUN

Şelaleyim akarım yürekleri burkup da
Gözleri kör edecek arkımdan korkuyorsun
Korkumu belli etmem korktuğumdan korkup da
Korkuma yenik düşen korkumdan korkuyorsun

Sevda zengini olur beni aşkında bulan
Kırgınlığım var ama özlemeyişim yalan
Bedduası yok dinle içinde sitem olan
Seni biraz kıracak şarkımdan korkuyorsun

Sevgin merhemdir bil ki acımın yarasında
Sana olan bağım var aşkımın darasında
Kalmışsın düşüncemin dişlisi arasında
Seni un ufuk eden çarkımdan korkuyorsun

Gönüllere taht kurdun gönülde kalmadığın
Nasıl zevktir bilinmez içinde olmadığın
Anlaşılan keşfedip kimsede bulmadığın
Benim ellerle olan farkımdan korkuyorsun

SENİN

Maya tutmaz kabul görüp zikirin
Derviş dergahına girmez ki senin
Yoksulluğa çare olmaz fikirin
Aklın güzel şeye ermez ki senin

Kulak verme içinden gelen sese
Kaçar senden sevgi nefes nefese
Göğüs denen aşka açık kafese
Gönül kuşun bile girmez ki senin

Tanrı kaderini yazdı yazalı
İçki içtin her gün sofran mezeli
Tedirginlik konvoyunda güzeli
Gizemli gözlerin görmez ki senin

Küstürdün herkesi tavırlar takıp
Ocaklar söndürdün çok canlar yakıp
Alçak gönüllere düşmanca bakıp

Dostlara selamın varmaz ki senin

Hiç yorum yok: