BATTAL KESKİN

(15 Temmuz 1969, Sivas - )

       Gazi Üniversitesi Bolu Meslek Yüksekokulu (1985) ve Yıldız Üniversitesi Mimarlık Fakültesi mezunu (1992). Halen yurtdışında özel bir firmada çalışıyor.
       Şiirlerinde doğa, birey ve toplum ilişkilerini irdeleyen şair; “Şiir, bu savaşımda trajedi ile tutkulu aşk arasındaki gelgitlerde anın izi olarak hayatımızdaki yerini alır. An unutulabilir, ancak izi bizde kalır ve bir kök misali gelecek nesilleri besler’’ diye özetliyor şiir anlayışını. Şiirlerini, ruhundaki sesi akıl süzgecinden geçirerek, fazla sözcüklerden arındırılmış sade bir dille kuruyor. 

Yapıtları:

Şiir Kitapları:

& İster İstemez (Ulusal Yayınlar)

& Çekişmeler (Komşu Yayınları, Delisarmaşık Kitapları, İst., 56 s.)   

& Siyah / Beyaz (2011, Komşu Yayınları, Delisarmaşık Kitapları, İst., 64 s.)   

& Damlalar (2017, Komşu Yayınları, Delisarmaşık Kitapları, İst., 72 s.)      

Şiirlerinden Seçmeler:

*****

 

…

Öfkeye kapılmış

kulak vermez iniltiye

çakal sürüsü.

Öyle alaycı, çöker

yitirdiğim duygu cesetlerine.

Aralık akşamındayız.

Uzayıp giden gece,

zengin karanlık,

tanımlanmış hüzün:

Nesli tükenen uygarlık

Boynumdaki ağırlık.

…

“İster İstemez” adlı kitabından

BEN ÖLÜRÜM

Binbir hayat

Bana bağışlanan.

Sen bitme:

Ben ölürüm.

Kaygısız incittiğim karınca,

eşinden ayırdığım kınalı keklik,

ateş ettiğim yaralı karaca,

sen inleme:

Ben ölürüm.

Boynun büktüğüm sümbül,

bahçemdeki yaşlı nilüfer,

dalından kopardığım gül

sen solma:

Ben ölürüm.

Bağımdaki iğde kokusu,

Dalımdaki limon sarısı,

Havamdaki ozon kokusu

Sen bitme:

Ben ölürüm.

Ninnisini unuttuğum kavak,

gölge ettiğim koca çınar,

ateşe verdiğim çıralı çam

sen yanma:

Ben ölürüm…

Ağız açmış yalvarmakta göğe,

ölü bir çöl  olmuş, kısır, çorak...

Kapılmış sarı bir sele,  gider

derisini soyduğum toprak.

Sen gitme:

Ben ölürüm...

Bu doğmalar, bu nefesler,

yaşamak döngüsü.

Suretim sonsuzluk

Sen yaşa

Ben ölürüm..

“Siyah / Beyaz” adlı kitabından

ÇEKİŞMELER 

(boğuk bir sesle derin bir ah çeker gibi)

Erdemli;

-Benim zavallı hayatımın

yılanlar için bir değeri yoktur!

İşte ben!

Geldim!

Hiçbir şey söyleyemeden

Gittim.

Ben de

Kendi gönlümde bir yiğittim.

(şaşkın ve çaresiz)

Us;

 

-Tozlu bulanık havalarda

dadanır bana

binbir türlü bit…

Söz yolun şaşar,

ses vıcık vıcık,

sakız çiğner kaldırımlarda,

dırdır eder, susmaz azıcık…

(erdemliye)

aykırı ve asi şair;

-Git buralardan

Ey billur sesli cenin

Durma git!...

Yanağından süzülen, senin

O ıslak düşüşü

Ben

Asi bir öpüşle akladım.

Ben o görünüşü

Beyaz kaplı kitapta sakladım.

…

“Çekişmeler” adlı kitabından

 DİLİ YOK

Hangi yürek can verdi toprağa!?

Dili yok ki dağların...

Nasıl anlatırım şimdi ben,

beni soran çocuğa?...

Dili yok ki horlanmış sfenkslerin,

yeraltında gömütlerin,

kaybolmaların...

Yanıp kül olmanın Sivas’ta!

Dili yok...

Sonsuz teşekkürler

Omuzunda yüceldiğim acıya

Kardeş kurşunuyla gelen...

Maraş’ta, Çorum’da, Sivas’ta...

Neyim ki ben!?...

Çeyrek yüzyıllık ömrümde

‘’canlı bombalar’’  yaratmışım

Paralanmanın dili yok!...

Yalnızlık da diriliyor utancımla...

Yürek kabarır

Ümit vermek ister sevdaya

Unutulmuşluğun dili yok!...

Kalem ağlar

Kara bir şiir gömülür sessizliğe

Puslu bir gecede.

Unut(tur)mamak için yaşanmış her şeyi

UNUTMA!..

Sessizliğin dili yok-tur!...

“Çekişmeler” adlı kitabından

GECE - GÜNDÜZ

Gün doğar,

Gecenin

Sırası gelir…

Çıkarır gölgesini

Gider!

… dağlar!

geceleri kara giyinir

gündüz hayat…

“Çekişmeler” adlı kitabından

İNME-LER -

…

Ne yapacağımı bilmem,

dilimse bilmez adlandırmayı,

sesim çıksa da

Anlamsız.

…

Kimsesiz bir kulum ben, bak!

Kurbanıyım bunca hamlığın, ne diye?

Bütün bunları değiştirmekten uzak

Yürek kemiririm çaresizliğe.

Çarem:

Karanlık…

…

“Siyah / Beyaz” adlı kitabından

İSTER İSTEMEZ

Soğuktur bu!

Çıkagelir sonbahardan.

Çalar kapımı

ıslığını çala çala.

Oysa ben!

Çıplak, ateşsiz

Üşürüm.

Açlıktır bu!

Ortak suçu

Göğün ve yerin.

Kısır toprak

habercisi oruç günlerinin.

İzin isterim leş kargalarından

Bebeğe ayrılan aş’a

Ve ben

-     dayanmaz yüreğim  -

ağlarım...

Savaştır bu!

Gelir..

Gelir ta uzaklardan...

Gökten zembille değil

‘’umursamaz insan’’ emriyle gelir.

Allı turna değil ki bu

Kendisine ‘’ HOŞGELDİN! ’’ denen.

Ve ben

ölürüm nedensiz.

-     kazmazlar  mezarımı  -

“İster İstemez” adlı kitabından

SENİ DÜŞÜNÜRÜM

-     I  -

Yıldızları henuz aydınlanan

her sabah

selam vermeden

gelip gecersin,

gölgesiz.

Susarak katlanırım gidişine!...

Gözlerim lekeler de yüzünü

aldırmazsın varlığıma,

boşlukta

yankılanır sessizliğim,

sığınırım

en küçük umut ışığına...

Ne zaman konuşşan

yakalarım sesini.

Usulca

yürek kemiririm uzaklığına.

Uzanır ürkek bakışlarım kirpikler arasından

yol arar

selamına...

Yeni sözcükler bulurum senle

Birbirini tamamlayan...

Sensiz

Bir ezgiye tutkuluyum:

-       Bütün bunlar

 Benim başımdan geçti oooy!

 Dağ başından değil...

 Vaaay! Ben taş olaydım!...

-     II  -

Hep içimdesin

hem de dışımda.

nefesini soluduğum zamanlar

ısınır gözlerim.

Herşey bana sıcak!...

Mısralar telaşla dolanır dilime

bulamam anlatacak...

Hesab ederim her akşam...

Ne kadarda uzamış

sensizliğin dilimi...

Kime yanayım şimdi ben!

aşka hasret ezgimi:

-       Geceye senle susardım

sense bilirdin

sessizliğin sonu olmadığına,

usulca sokulurdun koynuma.

Bizi yaşayan hüzün

Dadanır bana her gece

Senle dolu hayallerle:

-       Anımsarım

sensiz gecen zamanı,

gözkapaklarım kayar,

dalıp gider sensizlik

ve ben

direnirim uykuya

seni düşünürüm.

“Damlalar” adlı kitabından

SIZAN DAMLALAR

Aldığın nefes dolar içine...

Lacivert bir yaz gecesi

bir yıldız kayar

tasası  dolar içine...

Bir kitap okursun, hikayesi dolar içine

Düşersin onulmaz bir aşka, ateşi dolar içine

Bir bebek doğar, sevinci dolar içine.

Birikir, birikir, birikir yıllarca...

Sevdiklerin ölür; acısı dolar içine...

Sömürülürsün, ezilirsin,

kafanı sokacak dört duvarın olmaz,

yadırgarsın doğduğun, yaşadığın toprakları

isyanın dolar içine.

Birikir, birikir, birikir yıllarca...

Sığmaz olur birikimler artık gövdeye

taşar...

Her yürek kendince taşar.

Kimi derya olur coşar

Kimi nehir olur akar.

Kimi fırtına, kimi de damla!

Sanat olur, isyan olur, aşk olur

Dert olur, derman olur, akar...

Yüreğinden parmaklarının uçlarına

Bir yol bulur  akar.

Derinliklerinden  kaynayan  her söz, her tını,

sızan  damlalar...

“Damlalar” adlı kitabından

YALNIZLIK TÜRKÜSÜ

-     I –

Bir ömür dalsam derinliğine

Dibi bulunmaz yalnızlığın...

Sessizlik sesim oldu

Kimseler duymaz.

İmge  olup düstüm kağıda

Kimseler anlamaz...

Yalnızlık

Boşlukta bir yolculuk anı

rastlamam öteki kendime.

Uzaktan parlayan dostun selamı

derman olmaz derdime.

Bir tek kendimleyim, bir de düşlerimle...

Dalıp gitmeler düeti

Paralar gecelerde uykularımı.

Sevişmeler adeta puslu bir aşk silüeti

Çözmez utangaç yanımı.

Bir  yanımız  çoğulsa,

öteki  yanımız  yalnızlıkmış, menem

İkisi de bizim  için.

Bana düşen yalnızlık, ne edersem edem.

Demek ki kusurluyum

Çok sesli çokluğun bahçesinde.

Sokak sokak dilenen

Uyuz bir it  yalnızlığı yüreğimde.

Bir ömür dalsam derinliğine

Dibi görünmez yalnızlığın.

-     II –

Yalnızlığın sonu yokmuş!..

Yalnızım

yığınlar içinde de

Ay gibi yalnız, güneş gibi yalnız

Gökyüzünde.

İşte! Bugün de öylesine yaşıyorum

Herşeyden uzak, herkesten ayrı.

Melankolik, kaygılı.

Her yanım sancılı, her yanım sayrı.

Kalabalıklar yankısında mı,

Bir melodinin tınısında mı,

Harabede mi gömülü çokluğum?

Bir isyanın çığlığında mı, 

Devirdiğim  sayfalar arasında mı, öteki yokluğum?

Kavgam da can vermez bedenime!..

Nasıl yoğruldum ben böyle?!..

Nerdesin ey öteki yarım?!..

Bir ses ver, bir şey söyle!..

Dört duvar hiçliğin içinde

Boşluğun sesi kulaklarımı tırmalar.

Ruhum yalnızlığın elinde kadavra olmuş

Yüreğimde onulmaz yaralar.

Bir meret  yapışmış yakama

Savurdukça savuruyor çaresiz bedenimi.

“Damlalar” adlı kitabından

*Şiirler, Battal Keskin'in izniyle yayınlanmıştır.