11 Eylül 2016 Pazar

SAFFET SOYÖZ


(1957, Kırklareli - )


       Şair. Lise öğrenimini Bursa'da 1974 yılında tamamladı. 1976 yılında Ankara Yüksek Öğretmen Okulu'ndan ayrıldı. 1977 yılında teknik ressam olarak çalışmaya başladı. Emekliye ayrıldıktan sonra kendisini tümüyle edebiyata ve özellikle şiire verdi.
       Şiirleri ve yazıları Akatalpa, Cumhuriyet Dergi, Dönem, E, Edebiyat 81, Ekin, Gerçek Sanat, Gökyüzü, Milliyet Sanat, Sanat Olayı, Sanat Rehberi, Somut, Temmuz, Türkiye Yazıları, Varlık, Yaba, Yarın, Yazko Edebiyat, Yeni Biçem, Zeytin Ülkesinde Sanat vb. gibi dergi, gazete ve eklerinde yayımlandı.
Yapıtları:
Şiir Kitapları:
& Yangın Bela Kül (1995, Prospero Yayınları, 64 s.)

Şiirlerinden Seçmeler:

ÜŞÜRDÜK, CEHENNEMLERDE

hiçbir öykümüz yoktu, unutmuştuk ölümü ve şiirleri de
doğa gibi de değildik oysa, uysal ve cömert
aşktı, bilirdik, fakat sevinçten çok tanımıştık matemi
hayat kendi tavafındaydı, bir kara melanet

aşktı, bilirdik
hasır, kirazlı şapkasıydı çocukluğumuzun
kırmızı penalı mandolindi, kırık ezgilerde
bin kez aldatılsa da masallarda
yine de hemen uçmaya hazır
o saf,
çocuk yüzümüzdü...

hayat, kendi tarafındaydı
aşk, kendi tarafında
(sırlı, harlı tarafında)

kesiştiğinde yolları, çılgınlık derlerdi bu nedenle hep

gözlerimiz
oysa
zakkum kuyusuydu
bir derin
yalnızlık
yeşil zebercet

aşktı bilirdik, unutmuştuk ölümü, öyküleri ve şiirleri de
aşktı, bilirdik, üşürdük oysa hep cehennemlerde...

Akatalpa, Sayı: 3, Mart 2000

YOKOLUŞ VADİSİ

yokoluş vadisindeyim
dağlardan, nehirlerden, kentlerden öte

kıyılarımda oynaşan çocuklar vardı bir zaman
yangınlar çıkardılar ormanlarımda
yanarak geçtim onları, gümüş renkli
bir im / bir telek vardı ellerimde

ve çerçevelerinden taşan her şey

çocuktular, savaşıp yeldeğirmenleriyle
sevdiler masal ülkelerini
kadırgalarda köle avlarına çıktılar

dağlar yakılmıştı yüreğimde, denizler kurutulmuştu
nasıl anlatsaydım
hep yabancı olmaktan çıkmışlardı gözleri, elleri
gizleri yüreklerimde / dervişler yıkılmıştı

yıllar geçtim aç, susuz
yollar geçtim uykusuz
eyerlemedim atımı yine de hiçbir sebilde
şimşekler çaktı ve fırtına ve tufan da çıktı
inanmadım hiçbir Nuh’a ve yaktım gemileri

yokoluş vadisindeyim
renklerden, seslerden, şekillerden öte

Hiç yorum yok: