(1943, Yusufeli / Artvin - )
Asıl adı Aydın
Karasüleymanoğlu’dur. İlk ve ortaöğrenimini Artvin’de, yükseköğrenimini
Ankara’da tamamladı.
Küçük yaşlarda edebiyatla ilgilenmeye
başladı. İlk yazıları lise yıllarında yayınlandı. Yöreye ilişkin halk edebiyatı
ve aşıklık geleneğini inceleyerek ve şiirlerinde, yazılarında değişik
boyutlarda işledi. Bu dönemden itibaren değişik öykü, şiir ve araştırmaları
yayınlanarak geniş çevrelerde duyuldu.
Adil Özder gibi araştırmacılardan da
yararlanan Aydın Baba, özellikle geleneksel şiir konusunda yöredeki birçok şairden
etkilendi. Ancak zamanla daha çok taşlama biçimindeki kendi tavrını oluşturdu.
Aydın Baba, 1960 yılların başından
itibaren devam ettiği üniversite eğitimi sırasında birçok gazete ve dergide
yazdı. Aynı zamanda değişik örgütlenmelerde yer aldı. Edebiyatın değişik
dallarında katıldı yarışmalarda birincilikler de olmak üzere çeşitli ödüller
aldı.
Askerlikten sonra özel ve kamu
kuruluşlarında çeşitli kademelerde görev yapan Aydın Baba, ezellikle Sportoto
genel müdürü olduğu dönemde gerçekleştirdiği projelerle adını duyurdu.
Aydın Baba’nın değişik konularda
hazırladığı “Farenin İdamı” (1961), “Çoruhlu Genç Şairler” (1962), “Fakülteli
Ozanlar” (1965), “Türk Gençliğine Açık Mektup” (1966), “Zeyno” (1970),
“Ankara’nın Havası Kirli” (1972), “43. Hizmet Yılında M. Adil Özder” (1973),
“Torpilin Kim” (1979), “Güvercin Gülleri” (1979), “Sevgi ve Barış Anıtı”
(1981), “Dağ Söyledi Gök Dinledi” (1981), “Özgürlük Özümüzde” (1981), “Taş
Devri Tunç Devri Puşt Devri” (1983), “Kitaba Düşman Olur Kitapsız Olan” (1983),
“Yeni Boyutlarıyla Spor” (1984), “Gelin Dost Olalım Topluma Sevgi Sunalım”
(1991), “Torpilin Yoksa Nah Girersin İşe” (1993), “Şiirlerle Nasrettin Hoca”
(1999), “Öfkemi İpe Çektim” (2000), “Kültürsüzlük Kültürü” (2002), “Atlastan
Silinen Çoruh” (2003) adlı kitapları yayımlandı.
Kaynaklar:
Şiirlerinden
Seçmeler:
GÖRDÜM
Yoktan var ederken güzellikleri
Mermere ruh veren elleri gördüm
Sevdama benzeşir özellikleri
Deryaya dönüşen selleri gördüm
Coşkusu kalmazsa kurur o dere
Gönüllere ışık düşmez yok yere
Türkülerin yasak olduğu yere
Sevdalar taşıyan yelleri gördüm
Aydın Baba’yım var bende de hata
Duygular çıkmalı en yüksek kata
Renkli düşlerimde şahlanan ata
Dar gelen sevdasız belleri gördüm
VARSIL
KAPILARDA
Varsıl kaplarında kokuşan pekmez
Kara sineklere kalmış nicedir
Serden vazgeçene ferman gerekmez
Boynumuz her zaman kıldan incedir
Her şeyimiz bozuk hem de temelden
Kamburunu görmez huylanır kelden
Herkes çalıp durur ayrı bir telden
Diller anlaşılmaz sanki Çincedir
Aydın Baba bir gün biter her sorun
İnşallah biz gibi ezilmez torun
Bu siyasilerden iyice korun
Düşüncelerinin hepsi hincedir
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder