5 Temmuz 2015 Pazar

ÇAĞLA GÖKSEL ÇAKIR




(3 Temmuz 1981, Ankara - )


       İlk, orta, lise ve üniversite öğrenimini Ankara'da tamamladı. 1999 yılında Anafartalar Anadolu Ticaret Meslek Lisesi'nden mezun oldu. Aynı yıl Gazi Üniversitesi İletişim Fakültesi Gazetecilik Bölümü'nü kazandı. İkinci sınıfta Ankara Üniversitesi İletişim Fakültesi Gazetecilik Bölümü'ne yatay geçiş yaptı. Haziran 2003’te Ankara Üniversitesi İletişim Fakültesi'nden Gazetecilik Bölüm birincisi olarak mezun oldu. Halen Ankara’da Akademik kitaplar çıkaran Anı Yayıncılık’ta Grafik-Dizgi Tasarımcı ve Türkçe Dil Kontrol Sorumlusu olarak görev yapıyor. Daha önce İstanbul ve Ankara’da muhabir, redaktör ve editör pozisyonlarında çalıştı. Ankara’da yaşıyor; evli ve iki çocuk annesi.
       Şiirleri ve şiir/şair/kitap incelemeleri Mühür, Eliz Edebiyat, Aksi Sanat, Yedi İklim, Hayal Bilgisi ve Güncel Sanat edebiyat dergilerinde yayımlandı / yayımlanıyor.
Ödülleri: 2013 yılında Güncel Sanat Dergisi'nin düzenlediği "Kaygusuz Abdal Şiir Yarışması"nda "Güncel Sanat Ödülü"ne layık görüldü.
Yapıtları:
Şiir Kitapları:
&Ekose Mutsuzluklar (2017, Mühür Kitaplığı, İst.)
Kaynaklar:
       Şiirlerinden Seçmeler:

FİRUZE

elimde sararmış mimozalar ile
sana boyanmış bir eleğimsağma
tutuyorum ıtır kokuyor suretim
bak belki ereriz visale

gökten düşen elmanın sırrı
kurtlanıyor aşık maşukun içinde
balık balığın yüzgecini
eritiyor yalnızlık sözleri
konuş belki ereriz visale

sen melâl de adına
ben hüzün
tebessümün kaldı tekirin gözlerinde
gül belki ereriz visale

ağırdır taşımak maviyi
şehrin nazını, edasını, güzelliğini
yüklenir boynuna firuze
tak belki ereriz visale

“Ekose Mutsuzluklar” adlı kitabından

KAÇAMAZSIN İÇİNDEKİ KARANLIKTAN

uzuyor saçlarım...
yollar uzuyor saçlarımda
kaçmalıyım bu şehirden
anılarım dolaşmadan ayağıma
tut cesaretin elinden
yığılmasın ayrılık kollarıma
akmasın hüzün kucağıma
yorma aklını (aşkı)
kaçamazsın içindeki karanlıktan
şimdi kendine dönme zamanı

Eliz Edebiyat, Mart 2018

KUMDAN KALE

köpürüyor rüzgar
dalgalar ısrarlı
kayalıklara tutundu kabuklar
mercan biçare
sallanıyor avare
azığımı paylaştım yoksul köpekle
ayıkladım çakılları
tutundum yengece
sahilde köpek kemikleri
sızlıyor alnım
çocukluğum takılıyor ayaklarıma
düştü kumdan kale!

“Ekose Mutsuzluklar” adlı kitabından

MİNYATÜR SURET

suretim minyatür
döküldü simlerim
karalandı üzerim
silik harflerle yazıyorum adımı
renkli bir çizikten ibaret tüm ederim

suretim minyatür
bildiklerim zahirî
son hecelere ırak
ilk anlamlara sağırım
mefhumlara takıldıkça
karıncalanıyor halet-i ruhiyem

suretim minyatür
meçhule namzet kimliğim
aslına yabancı
örttüm aynaları
yansıyan ben değilim

suretim minyatür
cüret ettim batınî harflere dokunmaya
muğlak gecede
takıldım kanatlı bir böceğin antenlerine
okunmayan izimin peşinde
müphem bir cismim

“Ekose Mutsuzluklar” adlı kitabından

SABAH KAHVESİ

eziliyoruz kinlerimizin altında
kaldırın insanlığı
tutun çocukların ellerinden
oyun yeri değil uçurumlar
toplasam dostluk kırıntılarını
aç kalır mı kuşlar?

ince bir sızı
kirpiklerimden akan
ağlamak çaresiz acımasız akşamlarda
bir kova mutluluk dökülse gökten
ya da kaybolsam gök kubbede
yapışır mı kırık düşler?

doruklarda sabah esrarlı
gözlerim güneş, ellerim kış kırgını
saklansam gülistanda
gülle ağırlasam nisan’ı
dağılır mı kara bulutlar?

güzellik serap değil
gözlerimi her bahar ayrı ton okşar
boyansam lalezarda
giyinsem gelincik, papatya, lale
hüzün veda eder mi şehre?

‘kitaptaki insanları sokaktakilerden daha çok sevdim’
diyor usta kalem
ya da ben
yalnızlığımla oturup bahçede
bir sabah kahvesinde huzuru koklasam
kaç kitap sığar bir ömre?

Yedi İklim Dergisi, Sayı: 297, Aralık 2014

ŞAİR MASALI

rüya perdesi açıldı şair masalına

bey kayığı getirdi beni
tutamadım elini
mısraları bulaştı damarlarıma
daktiloda dolaşıyor bakışları
hasta şiirler akıyor maden ocağına

kömürleşmiş aileler
incir ağacı konaklıyor yuvalarda
bıraktık dansı, turnuvayı
mutlu drama için çevirdik pedalları
beyaz kurdele bağladık dallara
başaramadık
dinmedi karın ağrısı
elektrik çarptı kuşları
umut kursakta kaldı

yüzler asık
katre katre dökülüyor aşk
petek haklı
kelebek de yoktu rüya da
yanlış bir karede oynadık

rüya perdesi kapandı şair masalına

“Ekose Mutsuzluklar” adlı kitabından

*Şiirler Çağla Göksel Çakır'ın izniyle yayınlanmıştır.



Hiç yorum yok: