ALP ARSLAN AKMAN

TAŞ MESELİ

Misal

Bir yaprak düştüğünde

Toprağın duyduğu acı

Daha mı azdır

Doğurduğunda

Ağacı

Yahut

Mıh mesela                                                 

Yararken bir duvarın bekaretini             

Hıncını mı almadadır                               

Sırtından vurulduğunun

Peki neden

Ağlamaktan utanan

Güler yüzlü bir devrimci gibi

Asılı kalır yanaklarında

G-özsuları

Darağaçlarının

Bilemem

Bir bildiğim taş meseli

Ki bu biçimsizlik ancak taşın huyudur             

Sertlik kanunu

Ve taş kırılırsa

İçten kırılır

SÜVEYDA

Ah çapraz ateşlerde kaldım

Arz ile arş arasında

Yar ile mahşer

Zifiri karanlıkta

İçimdeki hınçla

Parıldayan hançer

Dilimde hala

Kabuğunu özleyen

Bir yaranın yangısı

Tenden içre kemiğe

Değince divitin ince ucu

Şiirin kamaştığı

Her dizede kan tadı

Canımla işlediğim

Hançer oyası

Sür İbrahim

Ben boynumla bilerim

Yaz(g)ımın azabını

FAİLİMEÇHULÇOCUK

Bir şiiri daha vuracaklar bu akşam

Şimdi sözlerime dikkat et çocuk

Taşıyamaz hafifliğini

Saç örgülerine kurduğun salıncak

Bu kaçıncı karıştırışın aşkı

Kaçıncı çanak çömlek patlayışı

Unutma

Her sevda sui generistir aslında

Sızıları bilhassa

Bir istiridyenin büyüttüğü şiirsin / İncinirsin

Yeni yetme güvercinin

Çatıdan atlayarak

Uçamamayı öğrenişidir; Aşk

(D)üşüyorsun

Göğsünde yaralı bir güneş

Güz hüzünlü aşkların göç vaktidir

Yaşlı gökyüzüne dikkat et çocuk

Bir şiiri daha vurmasınlar bu akşam!

HÜZNÜNÜ HANÇERLER HER ŞAİR

Müntehir bir şairdir Eylül

Kendini kurşuni gökkuşağına şiirle asan

- Günebakanın hicabı karabasan buluttan

Ha yağdı ha yağacak güzünden düşen bin parça

Dudak büken bir yetim gibidir

Olay mahallinde yarım kalmış şiir –

Her gidiş kadar vakitsizdir

Her hazan kadar lalettayin

Lakin, söz verilmiş sabır tükenmiştir

Ve dahi ölesi gelmiştir

Mevsimsiz bir kırkikindi misali

Zafer Ekin’in

Anladım ki

Her şair ömrünü hançerler hüznüyle

Müntehir bir şehirdir İstanbul

Pimi çekilmiş âşıkları göğüs cebinde taşıyan

- Göğü yaşlı sevdaların ıslak sokaklarında

Yaka bağır açık, yalınayak, yalınaşk dolaşmak

Buluttan şapkanın altında hem de şair başına

Üstelik ciğerindekinden incedir içerindeki sızı -

Dudağından sızan aşk şarabı kan kırmızı

Kötücül bir habis gibi göverir yalnızlık

Göğüs kafesine sarı sarmaşıklar sarılır

Ve kırılır kara bahtının kuşatmasında

Mütebessim bir Rüştü Onur direnişi

Anladım ki

Her şair ömrünü yağmalar yalnızlığında

Müntehir bir şiirdir Güneş

Filistin askısında sallanan faili meçhul

- Bileklerimde ağır bir intihar rahatlığı

Ve tecrit edilmiş tebessümler var yüzümde

Bedenim kaybedilmiş bir savaşın

Metruk muharebe meydanı –

Kapanan gözkapaklarımda huzur

Gece yağan karın sessizliği

Dinginliği derin denizlerin

Ve bir bebeğin taş uykusu

Kalubeladan beri korkunçtur

Müntehir bir şairin tutkusu

Anladım ki

Hüznüyle büyür

Hüznünden ölür

Hüzünle gömülür her şair

Ve rezil bir güzle yüzleşir bu şiir…

AŞKIN AKARSULAR ATLASI

                                                                       Su’ya Yazılan Şiir

Karakışın ortasında güneşli bir Anadolu’dur yüzün

Hüznün, şemsiyesiz yakalanışım nisan yağmurlarına

Ardı sıra gülüşünden süzülen bin bir renk ebemkuşakları

Sendendir dağlarımın tenbeyaz gelinliği

Buzul güzelliği doruklarımın

Ve Torosların

Ve İda’nın

Ve Ayder’in taze toprak kokusu…

Sendendir nehirleri hür taylar misali

Omuz omuza koşturan mavera

Fırat’la Kızılırmak’ın kadim kardeşliği

Karadeniz’in Akdeniz’e beslediği

Esmer sevdanın mahfili; afili Marmara

Sendendir çifte su verilmiş çelik gibi

Yaprağın kaderini çizen hazan bulutları

Çocuk sevinçlere kar beyaz değen mutluluk

Ve dağ köylerinde umudun yollarına düşen çığ

Aşkın en katı hali yani

Yine sendendir…

Salacak’a karşı ağlayan algın bir güzeldir Damalis

Ve deniz, sürgün bir süveydanın aşılmaz su(r)ları

Gözbebeklerinde beliren yaralı (g)iz Tamara’nın

Kara sevdalı ada(m)ların metruk a(ş)kdamarı

Ah ile sendendir…

Yerebatan sarkıtlarından düşer gibi alnıma

Bir gece vakti düşüme mıhlanan suret

Gözlerini alan akis Narkissos’un

Ve Kays’ın gürzüyle dağılan sır; Aşk

İlle de sendendir…

Maatteessüf sana dair

Meftun şairlerin dilindeki lal şiir

Abıhayat ummanında gam vurgunları

Karaya vurmuş bir aşkın göğsündeki met cezir

Oysa sana nasıl da benzerdi

Günselinde menevişlenen İstanbul

Yoksul çocukluğumun deniz özlemi

Gülüşünle çağıldayan o delişmen nehirler

Ve işte burası

Bir şiirin denize döküldüğü yer

Sen inceden bir yağmursun

                                   Yüreğimin bozkırında      

Ben senle doğrulan bir başak

                                   Bozkırların ortasında…

Alp Arslan Akman

* Şiirler, Alp Arslan Akman’ın izniyle yayınlanmıştır.