AYHAN CAN

(8 Mart 1937, İsmailbeyli köyü, Görele / Giresun - 22 Mart 2012, İzmir)

Şair Savaştepe Öğretmen Okulu ve Çapa Öğretmen Okulu mezunu (1960). 1960-70 arasında İzmir’de müzik öğretmenliği yaptıktan sonra Türk işçi çocuklarına eğitim vermek için Almanya’ya gitti. 2000'li yılların başında tekrar İzmir'e döndü. 2008'de, Seferihisar'ın Doğanbey adlı mahallesinde evinin bulunduğu sokağa adı verildi.

Şiir ve söyleşileri Anadil (Almanya), Berfin Bahar, Beşparmak, Çağdaş Türk Dili, Damar, Demokrat İzmir, Dost, Forum, İzmir İzmir, Kıyı, Türk Dili, Varlık, Yansıma, Yeditepe, Yelken, Yeni Gerçek, Yeni Sanat gibi dergi ve gazetelerde yayımlandı.

Ödül: “Gül Devrimi” adlı dosyasıyla 1970 TRT Sanat Ödülleri Yarışması’nda başarı ödülü kazandı.

Yapıtları: Şiir: *Gül Devrimi, İzmir: Dönemeç, 1981 *Umut Şarkıları, İst.: Memleket, 1987 *Sevdanı Anlat, İst.: Cep, 2003 *Dilara, İst.: Cep, 2005 *Yağmur Taşır Saçların, İst.: Anfora, 2010 *Aşkın Yurdudur Gözlerin, İzmir: Taflan, 2011.

Katkıda Bulunduğu Kitaplar: *Seyfullah Çiçek, Giresunlu Şairler, 1997.

Hakkında Hazırlanan Özel Sayı ve Dosyalar: Kıyı dergisi, Mayıs-Haziran 2012 sayısı,   Atardamar bölümü

Kaynaklar: TBEA c. I, 2001, 210/2010, 258; Özkan, Durbaş, Antoloji, c. 4, 785; Kurdakul, Sözlük; 

Şiirlerinden Seçmeler:

DÜŞLERİNDE AĞLAYAN ÇOCUK

Aşındırmak istiyor zamanı

Soluk bir yüz gibi camlarda

Sevdikçe mor oluyor gözleri

Bulutlara dokunsa yağmur yağacak

Bütün valsler o yokken çalıyor

Dikenli tellerden geçemiyor üstelik

Çürük bir elma kokusu var havada

Üşümese gecenin koynuna girecek

O hep yalnızdı deniz gibi

Arandığı bir şey vardı sımsıcak

Cam kırıkları kesti ellerini

Motor kaburgalarında yosunlaştı zaman

Gece düşlerinde ağladı çocuk

Hiç dinmedi sancıları uzun bir şarkı gibi

Alnına düşen bir tutam saç ve hüzün

Hâlâ mızıka çalıyor sağır boşluğa doğru

Uzakta olmaksa kılıç balığı ve deniz.

*5 Ocak 2024 tarihinde güncellendi.

*Yayına hazırlayan: Şükrü Kırkağaç