PAPYON TAYFUN TÜRKKAN

(1971, Ankara - )

       Bilkent Üniversitesi Amerikan Kültürü ve Edebiyatı Bölümü’nde ve Hacettepe Üniversitesi Devlet Konservatuarı Yarı Zamanlı Koro Bölümü’nde iki yıl eğitim gördü. Ankara Üniversitesi DTCF Hindoloj Ana Bilim Dalı’ndan mezun oldu. El işi deri çalıştı, cam üfledi, yıllarca gitar çaldı, şarkı söyledi, müzik yaptı. Oyunculuktan makyaja film sektörünün her biriminde tecrübe kazandı. Fotoğraf çekmeye 1990 yılında siyah-beyaz sokak fotoğraflarıyla başladı. Bir süre Amerika’da kaldı. 2003 yılı kasım ayında; Can Okanar’ın yağlı boya resimlerini fotoğrafladı. Can Okanar “Mavi Yeşil / Tuval Dizisi” ismiyle bir albüm olarak yayınlandı.  2009 Yılında “Fotoğraflarla Haydarpaşa” adlı karma sergiye katıldı. Aynı yıl Fotoğraf Dergisi “Yeni Yüzler” de yer aldı. 2000 yılından beri Sanat-Reklam danışmanlığı yapıyor.     

       1998 yılından beri şiirleri ve söyleşileri Akatalpa, Sabah vb. gibi dergi ve gazetelerde yayımlandı.

Yapıtları:

Şiir Kitapları:

& Ben mi (2003, Piramit Yayıncılık, 79 s.)  

& Ölümlüler Defilesi (2005, Piramit Yayıncılık, 140 s.)

       Katkıda Bulunduğu Kitaplar:

& 80’lerde Çocuk Olmak (Yitik Ülke Yayınları, İst.)

Kaynaklar:

A  http://www.yitikulke.com/papyon-tayfun-turkkan-ile-soylesi/

Şiirlerinden Seçmeler:

ASLINDA KUMDANDIR AYNA

bana sorma

          sessiz bir cam kırığı

     ya da kırılırken

         ses bile çıkaramayan

    o kum çığlığı

tepelerden kendini izleyen

   yeter

                 siz

   de desem

sorma bana

Akatalpa, Sayı: 129, Eylül 2010

C

şaka gibi

         oldum

acıdı senim

      sence ben cee

   mi yim?

Akatalpa, Sayı: 129, Eylül 2010

DOKUN

Dokunma bana

soğuksa ellerin

bakma

geceleyin vapurun suya değip giden

serin beyaz ışığı

dokunma bana

üşürüm

değmeyeceksen içime

dokunma bana

düşerim…

Akatalpa, Sayı: 139, Temmuz 2011

KENTİNE KONUK

kentin kuytularından

uzak siren çığlığı uzun

kırmızı minderde

misafir yüzü yalnızlığın

rüzgârın suçu yok pek

parçalanan bizleriz;

     iki satır kâğıt

Akatalpa, Sayı: 127, Temmuz 2010

SABAH

yakınımda

yalnız küskün ve kırık

bir ayna gibi duran ölüm.

güneşli bu sabahta beklenmedik

     bayat bir çay tadında

                             hüzün:

    yararsız ve uğursuz sanki

    provasıdır ölümün

    kırgın bir gitar arpejinde

Akatalpa, Sayı: 127, Temmuz 2010