(1886,
Halep - 29 Kasım 1942, İstanbul)
Galatasaray Lisesi’ni bitirdikten sonra Elektrik İdaresi gibi yerlerde çalıştı.
Öğrenciliği sırasında Galatasaray futbol takımında oynadı. Servet-i Fünun
dergisinde yayımladıkları bir bildiriyle Fecr-i Âti topluluğunu kuran 22 kişi
arasında yer aldı. Bireysel konular yanı sıra toplumsal konuları ele alan
şiirlerinde titiz bir dil işçiliği ve ses zenginliğiyle dikkati çekti.
Yapıtları:
Şiir
Kitapları:
& Fecr-i Âti Şairleri: Emin Bülent (Bütün şiirleri,
Rıfat Necdet Evrimer tarafından kitaplaştırıldı, 1958)
Kaynaklar:
A Abdullah Özkan – Refik Durbaş, Cumhuriyetten Günümüze
Türk Şiiri Antolojisi, Cilt 1, 1999, Boyut Dosya Yayınları, İst., s. 59
Şiirlerinden
Seçmeler:
SANA
Soğuk Geceler
Bu karda son krizantemler ölmüştür,
Bütün soğuktan ölür
Şikeste dalların üstünde titreşen kuşlar,
Dışarda her yer kar...
Bu kış semâsının üstünde ay da buz tutmuş.
Uzakta bir baykuş!
Beyâz mesâfeye meş'um ve nâgehân uludu...
Ziyâdeleşti buğu
Şu ince çamların üstünde... Ey kadın
gelme...
Hayır... Sakın gelme
Bak akşam oldu, ocak söndü, lâmba yok, boş
oda;
Dışarda yollarda
Kalan köpekleri rüzgârlar işte
donduruyor...
Ve bir saat vuruyor
Uzakta, bak... Gece geç, şimdi nısf-ı leyl
oluyor;
Bu yolda gelmek zor;
Ayakların yorulur, dizlerin üşür, gelme
Bu boş kalan evime!..
“Fecr-i
Âti Şairleri: Emin Bülent”
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder