NEYZEN TEVFİK

(24 Mart 1879, Bodrum / Muğla - 28 Ocak 1953, İstanbul)

       Soyadı “Kolaylı”dır. İlköğrenimini Bodrum'da yaptı. İzmir İdadisi'ndeki öğrenimini yarıda bırakarak dönemin edebiyat ve müzik çevrelerine katıldı. 1908 yılında gittiği Mısır'da beş yıl kadar kaldı. Dönüşünde İstanbul'a yerleşti. Ney çalmadaki ustalığıyla çeşitli çevrelerin sevgisini kazandı. Her dönemde toplumsal kural ve baskıların dışında kalma çabası göstererek kendini alkole verdi. Birkaç kez akıl hastanesinde yattı.

      Kendine özgü kişiliğine bağlı olan hicivlerinde dil, anlatım gibi teknik kaygıları duymadığı halde, bu türün ilginç örneklerini verdi.

Yapıtları:

Şiir Kitapları:

& Hiç (1918)

& Azâb-ı Mukaddes (1949)

Kaynaklar:

A  Abdullah Özkan – Refik Durbaş, Cumhuriyetten Günümüze Türk Şiiri Antolojisi, Cilt 1, 1999, Boyut Dosya Yayınları, İst., s. 34-35

Şiirlerinden Seçmeler:

CÂNAN

Sevdalı akşamlar tekin değildir,

Pek dolaşma gönül virânesinde

Gururlu güneşler boyun eğildir,

Şaka yoktur aşkın efsânesinde.

Çok mutlu yıldızlar çıktı çığırdan,

Farkı yoktur âşıkların sağırdan,

Önce dumanları başlar ağırdan,

Bir cezbeyim aşkın pervânesinde.

İhtimal vermezsin, hem inanmazsın,

Ateşler sarmıştır, sen uyanmazsın,

Mestolduktan sonra artık yanmazsın

Gönlüm gibi hikmet peymânesinde.

Taptığın mihraplar çöker bir anda,

Her şey olmuş bitmiş gibi meydanda

Tutuştu çırağlar, sevda devranda

Yanıyorum sazın terânesinde.

Bir serseriyim ki dur aman bilmem,

Kalbinden başka bir mekân bilmem,

Gök kandil olmuşum, asuman bilmem

Bu mâvi gözlerin meyhanesinde.

Karanlık zülfünü bir görmek için,

Gök kanat oldum cin melek için,

Bana yeter artar bûselik için

Hatıra telleri dil sânesinde.

Gönül rebâbında olamaz düzen,

Aşkım bu yıldızı yüzünden süzen,

Buluşuruz yarın geceye Neyzen

Cânanın kalbinde, gam lânesinde.

      “Azâb-ı Mukaddes” adlı kitabından

KOŞMA

Dudağında yangın varmış dediler,

Ta ezelden yayan koşarak geldim.

Alev yanaklara sarmış dediler,

Sevdâ seli oldum, taşarak geldim.

Kapılmışım aşk oduna bir kere,

Katlanırım her bir cefâya, cevre

Uğraya uğraya devirden devre

Bütün kâinatı aşarak geldim.

Yapmak, yıkmak senin bu gamlı ömrü.

Ben gönlümü sana verdim götürü.

Sana meftûn olduğumdan ötürü

Sarhoş oldum Neyzen, coşarak geldim.

      “Azâb-ı Mukaddes” adlı kitabından