(1891,
İstanbul - 23 Şubat 1971, İstanbul)
Galatasaray Sultanisi’ni bitirdi. Uzun yıllar liselerde öğretmenlik
yaptı. Bir süre aruz ölçüsünü kullandı, daha sonra Millî Edebiyat akımına
katıldı ve heceyle şiirler yazdı. Hecenin Beş Şairi'nden biri oldu. Nedim adlı
dergiyi çıkardı. Serveti Fünun-Uyanış dergisinin yazı işleri müdürlüğünü yaptı.
Önceleri Edebiyat–ı Cedidecilere özenen Ozansoy, daha sonra yapay zorlamalardan
kurtularak kendi dilini oluşturdu. Şiir yanı sıra roman ve oyun türünde eserler
verdi.
Yapıtları:
Şiir
Kitapları:
& Ru'ya (1912)
& Cenk Duyguları (1917)
& Efsaneler (1919)
& Bulutlara Yakın (1920)
& Zakkum (1920)
& Gülistanlar, Harabeler (1922)
& Paravan (1929)
& Balkonda Saatler (1931)
& Sulara Dalan Gözler (1936)
& Hep Onun İçin (1962)
& Sonsuz Gecelerin Ötesinde (1964)
Kaynaklar:
A Abdullah Özkan – Refik Durbaş, Cumhuriyetten Günümüze
Türk Şiiri Antolojisi, Cilt 1, 1999, Boyut Dosya Yayınları, İst., s. 66
Şiirlerinden
Seçmeler:
DENİZDE
AY
İndi solgun ve ılık
Ay ışığı denize
Bal rengi bir tatlılık
Çöktü gözlerinize
Baktınız uzun uzun
Bu sulara baktınız,
Sulara ruhunuzun
Tadını bıraktınız!
Bu tatla aydınlanan enginlere aktınız!
KOYDA
AKŞAM
Bir salkım-söğüdün dalında boynu bükük,
Hâtıralar ağlar eğilmiş suya.
Yıllar, köpük köpük,
Dalar yumuşak bir uykuya.
Akarsu bir rüyadır artık!
Gönüllerde geçmişteki sevgililer,
Birer birer,
Gül yüzler ile kaybolur.
Bir salkım-söğüdün dalında
Söner son zümrüt parıltısı.
Ve sazların arasında bir kayık
Bomboş sallanır durur.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder