(1901, Selânik / Katerin
- 27 Mayıs 1972, İstanbul)
Mülkiye Mektebi’ni bitirdikten sonra
kaymakamlık, valilik gibi görevlerde bulundu; milletvekilliği yaptı.
Destansı şiirleriyle tanınır. Hece
ölçüsünde yazdığı şiirlerde sevgi ve kahramanlık temalarını işledi. Halk hikâyelerini
şiirleştirdi.
Yapıtları:
Şiir
Kitapları:
& Geçmiş Zamanın Masalları (1928)
& Türk Destanına Giriş (1934)
& Çanakkale Destanı (1936)
& Mütareke Destanı (1938)
& Milli Mücadele Destanı (1940)
& Erenler Gaziler (1951)
& Türk Destanından (1952)
Kaynaklar:
A Abdullah Özkan – Refik
Durbaş, Cumhuriyetten Günümüze Türk Şiiri Antolojisi, Cilt 1, 1999, Boyut Dosya
Yayınları, İst., s. 90
Şiirlerinden
Seçmeler:
TAHİR
İLE ZÜHRE
Evvel zaman içinde, kalbur saman içinde
Ne Babil'de, İran'da, ne Mısır'da, ne
Çin'de
Benzeri olmayan bir zengin padişah vardı.
Dağlarından gümüşler su yerine akardı.
Ne o engin denizler, elvan elvan bahçeler.
Dillere destan olan o namlı eğlenceler
Bu kutlu padişahın kederini yenmezdi.
Yine bir gün bir acı, şahın gönlünü ezdi.
Veziriyle birlikte bahçesinde gezerken
Ak sakallı bir derviş dedi: Padişahım, ben
Dileği olanların duasını ederim;
Buna karşı ben ancak beşyüz altın isterim.
Mevlâm bana bir çocuk ihsan et diyerekten
Beşyüz altın verdirdi ona sevinçle hemen.
Bir de baktı uzakta başka bir derviş vardı.
Önündeki kitaba bazı şeyler yazardı.
Dedi: Acaba kimdir? Yaklaştı, sordu kimsin?
Bu kitapta neler var, bu yazılar kiminçin?
Derviş dedi: Remmalim; ben her gönlü
okurum,
Her niyeti bilirim, sanatımdan mağrurum.
Haydi, dedi padişah, benim niyetim bil!
Derviş dedi: Bu para değil; diyar hiç
değil;
Sen sultansın, yanında büyük vezirin vardır
İkinize evlâtsız bu geniş dünya dardır.
Heybesinden bir elma alıp böldü ikiye;
Padişahla vezire verdi yesinler diye...
O mübârek elleri açıldı Allah'ına,
Duası şifa verdi padişahın ahına...
Müjde dedi: Allah'tan sana nur yüzlü bir
kız;
Semalarda henüz hiç görülmeyen bir yıldız.
Ay gibi parlak güzel bir çocuk da vezire
Ay "Tahir" dir kız
"Zühre" verilecek Tahir'e
Kısmet böyle yazılmış, silinmez kul eliyle,
İşte dileğin oldu... Mevlâ'na dua eyle!
Sultan dedi: Vezirim buna beşbin altın ver;
Bir baktılar dervişin yerinde yeller
eser!..
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder