(1894
Şarkışla (Sivrihisarköyü) / Sivas - 21 Mart 1973 Şarkışla /Sivas )
Yedi yaşındayken geçirdiği çiçek hastalığı sonucu gözleri kör oldu. On
yaşında sazla şiir söylemeye başladı. 1933 yılında Ankara'ya geldi ve Ahmet
Kutsi Tecer'in yardımlarıyla şiirleri basıldı. Ankara ve İstanbul radyolarında
sazıyla okuduğu şiirleriyle ünlendi. Buluş ve söyleyiş yönlerinden halk ozanlarının
en güçlülerinden biri olan Âşık Veysel'in yaşam öyküsü 1951 yılında
filmleştirildi.
Yapıtları:
Şiir
Kitapları:
& Dostlar Beni Hatırlasın (Bütün şiirleri,
Ümit Yaşar Oğuzcan tarafından derlendi, 1970)
Kaynaklar:
A Abdullah Özkan – Refik Durbaş, Cumhuriyetten Günümüze
Türk Şiiri Antolojisi, Cilt 1, 1999, Boyut Dosya Yayınları, İst., s. 68-69
Şiirlerinden
Seçmeler:
GÜZELLİĞİN
ON PAR’ETMEZ
Güzelliğin on par'etmez
Bu bendeki aşk olmasa
Eğlenecek yer bulaman
Gönlümdeki köşk olmasa
Tâbirin sığmaz kaleme
Derdin dermandır yâreme
İsmin yayılmaz âleme
Âşıklarda meşk olmasa
Kim okurdu kim yazardı
Bu düğümü kim çözerdi
Koyun kurt ile gezerdi
Fikir başka başk'olmasa
Güzel yüzün görülmezdi
Bu aşk bende dirilmezdi
Güle kıymet verilmezdi
Âşık ve maşuk olmasa
Senden aldım bu feryâdı
Bu imiş dünyanın tadı
Anılmazdı Veysel adı
O sana âşık olmasa.
“Dostlar
Beni Hatırlasın”
SEN
BİR CEYLÂN OLSAN
Sen bir ceylân olsan ben de bir avcı
Avlasam çöllerde saz ile seni
Bulunmaz dermanı yoktur ilâcı
Vursam yaralasam söz ile seni
Kurulma sevdiğim güzelim deyin
Bağlanma karayı alları geyin
Ben bir çoban olsam sen de bir koyun
Beslesem elimde tuz ile seni
Koyun olsan otlatırdım yaylâda
Tellerini yoldurmazdım hoyrada
Balık olsan takla dönsen deryada
Düşürsem toruma hız ile seni
Veysel der ismini koymam dilimden
Ayrı düştüm vatanımdan ilimden
Kuş olsan da kurtulmazdın elimden
Eğer görsem idi göz ile seni
“Dostlar
Beni Hatırlasın”
SENİN
YOLUNDA YOLUNDA
Heder oldu gençlik çağım
Senin yolunda yolunda
Soldu çiçeğim yaprağım
Senin yolunda yolunda
Ben ne idim nasıl oldum
Kâhi doldum kâh boşaldım
Yandım yakıldım kül oldum
Senin yolunda yolunda
İşte geldi sonbaharım
Beni ister sadık yarim
Heder oldu namus arım
Senin yolunda yolunda
Elinden bir dolu içtim
Türlü türlü derde düştüm
Cümle varlığımdan geçtim
Senin yolunda yolunda
Dilsiz oldum pepelendim
Yağmur oldum sepelendim
Toprak oldum tepelendim
Senin yolunda yolunda
Sana uzanan el oldum
Kâhi uslu kâh del'oldum
Nâcizane Veysel oldum
Senin yolunda yolunda.
“Dostlar Beni Hatırlasın
UZUN
İNCE BİR YOLDAYIM
Uzun ince bir yoldayım
Gidiyorum gündüz gece
Bilmiyorum ne haldeyim
Gidiyorum gündüz gece
Dünyaya geldiğim anda
Yürüdüm aynı zamanda
İki kapılı bir handa
Gidiyorum gündüz gece
Uykuda dahi yürüyom
Kalmaya sebep arıyom
Gidenleri ben görüyom
Gidiyorum gündüz gece
Kırkdokuz yıl bu yollarda
Ovada dağda çöllerde
Düşmüşüm gurbet ellerde
Gidiyorum gündüz gece
Düşünülürse derince
Irak görünür görünce
Yol bir dakka miktarınca
Gidiyorum gündüz gece
Şaşar Veysel işbu hale
Gâh ağlaya gâhi güle
Yetişmek için menzile
Gidiyorum gündüz gece.
“Dostlar
Beni Hatırlasın”
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder