(9 Eylül 1883,
İstanbul - 16 Kasım 1935, İstanbul)
Öğretmenlik, ticaret ve milletvekilliği yaptı. Türk Dili Tetkik Cemiyeti
Genel Yazmanlığı yaptı. Yeni Kitap ve Demet dergilerini çıkardı.
Edebiyat-ı Cedide ve Fecri Âti topluluklarından sonra millî edebiyat
akımı içinde yer aldı. Aşk ve kadınlar üzerine yazdığı şiirlerle tanındı. Sade bir
dille şiirler yazdı.
Yapıtları:
Şiir
Kitapları:
& Beyaz Gölgeler (1909)
& Buhran (1909)
& Siyah Kitap (1911)
Kaynaklar:
A Abdullah Özkan – Refik Durbaş, Cumhuriyetten Günümüze
Türk Şiiri Antolojisi, Cilt 1, 1999, Boyut Dosya Yayınları, İst., s. 36
Şiirlerinden
Seçmeler:
BAŞIMLA
GÖNLÜM
Başım dedi: Dinlen; gönlüm dedi: Koş!
Başım dedi: Durul; gönlüm dedi: Coş!
Başım yüreksizdi, gönlüm başıboş;
Varlığım arada oynadı gitti...
Başımla gönlüm edemedim eş;
Biri yüz yaşında, biri yirmi beş.
En sonunda sardı saçağı ateş;
Varlığım arada kaynadı gitti...
HAYAT
Bir cinayet eli gibi,
Bir cengâver beli gibi
Git al da gel, kuşan da gel
Hançerini, kılıcını en kıyıcı silâhını;
Gözlerini kan bürümüş deli gibi
Zincirlerden boşan da gel!
Hiç dinmiyen o sebepsiz hiddetinle
Bana saldır!
Sonra kaldır,
Kaldır hüsnündeki tesir
Her faniyi sana esir
Eden o zalim başını,
Bak ve dinle:
Gönlümün ahı,
Gözlerimin yaşını!
Gördüğün
ne? Bir güler yüz! İşittiğin? Bir kahkaha!
Yazık sana!
Uğraşırken en bahtiyar fanilerle,
Pembe saadetlerinde bir siyah süs
Gibi küçük bir kederle
Herbirini harap eden sana yazık!
İki düşük omuzla bir sıska göğüs,
Bir hasta baş... Böyle dermansız düşmana,
Sen ki elinde bin dert,
Yenildin mi koca namert?
Durmasana saldır üstüme bir daha!
Bu kırk yıllık muharebe bitsin artık!
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder