(20 Kasım 1983,
Bolu - )
İlk, orta ve lise öğrenimini Bolu İzzet Baysal İlköğretim Okulu ve Ankara
Bahçelievler Deneme Süper Lisesi’nde tamamladı. ODTÜ Çevre Mühendisliği Bölümü‘nden
mezun olduktan sonra, aynı üniversitenin Felsefe Bölümü‘nde yüksek lisansını tamamladı.
Şu anda Martin-‐Luther Universitaet Halle-Wittenberg
Felsefe Bölümü‘nde
doktora öğrencisi.
2006 ve 2007 yılları arasında ODTÜ Türkçe Topluluğu'nun Dil Derneği ile
çıkarmakta olduğu Dil İm Dergisi’nin kuruculuğu ve genel yayın yönetmenliği
görevini sürdürdü. Lacivert, Yaşayan
Yarın, Nikbinlik ve Sanat Cephesi
dergilerinde görev aldı. Dil Derneği ve PEN Türkiye üyesidir. Çevirileri bulunmaktadır.
Çalışmalarını Ankara’da yaşıyor.
Şiirleri, öyküleri ve yazıları Akatalpa, Andız, Berfin Bahar, Cogito, Çağdaş
Türk Dili, Deliler Teknesi, Denizsuyukasesi, Dil İm, Ekin Sanat, Lacivert, Mor
Taka, Nikbinlik, Onaltıkırkbeş, Patika, Pia, Rh+ Sanat, Sanat Cephesi, Ünlem gibi
dergilerde yayımlandı.
Yapıtları:
Şiir
Kitapları:
&
Adı Sevgi Olmalı (2004)
&
Susmak, Kadın ve
Zaman
(2008)
Öykü
Kitapları:
&
Romanları:
&
Deneme, İnceleme, Eleştiri Kitapları:
&
Barış Ağacı (2006)
Anı Kitapları:
&
Çocuk Kitapları:
&
Çevirileri:
&
Yayına Hazırladığı Kitaplar:
&
Katkıda Bulunduğu Kitaplar:
&
Hakkında Yazılan Kitaplar:
&
Hakkında Hazırlanan Özel Sayılar ve
Dosyalar:
&
Kaynaklar:
A http://edakeskin.blogcu.com/
Hakkında
Yazılan Yazılar:
1
Hakkında
Yazılan Yazılardan Alıntılar:
/
Yazarla
Yapılan Söyleşiler:
J
Şiir
Hakkındaki Düşünceleri:
ü
Şiirlerinden
Seçmeler:
ANAHTAR
kıvrılarak büyüdüm.
yeşil bir daldım
kapına erişmek için
başkaldırdığım yerçekimi
çarşafın
kıvrıklığında saklı sevişmeler
düşlerin susuz
kalmış artıkları
bir kök betonu da
deler
burası benimdir ey
dünya
mevsim bahar.
çatlıyorum kuru duvarda
paslanmış siyah
yeşil terkedilmişlik
kovaladım gölgeni
döküldüğüm yerlerde
tahtanın ve çeliğin
kokusu ağır
biçimsiz izler
edindim beyaz tenimde
sevgi ıssızlıksa.
arka odalarında hapis kaldığım
kuşlar, ağaçlar,
hava dışarda ise
doğa böyle uzanır
betona, sevgilim
sana uzandığım gibi
güneşle
yeşillenir kök
salar. taşı cana döndürür
dönüştürür yürüyen
ölülerini sokağın
denizin sulayamadığı
tarlalarını çiftçilerin
solmuş çiçek satan
hüznünü kadınların
doğa uzanırsa
şehre, sevgilim
dillenir balıklar
ağda.
Sanat Cephesi, Eylül 2008
KİLİT
paslı sözcüklerimi
açıyorum
kilit şıkırdıyor
kapıda
işte o zaman
yalnızlığımın
ötesine geçilmez
kapı olduğunu
fark ediyorum
pencereden
düşüyorum
ama içerdeyim
yine dışında bir
yerdeyim senin dünyanın
çoğaldıkça
bitiyorum
azalıp toplanıyorum
içimde çırpınarak
bir şeyler ötüyor
sevgi dolu bir kedi
hatırlayıp familyasını
pençesiyle içimdeki
kuşlara saldırıyor
havada uçuşan
birkaç tüyde
hatırlıyorum ölümü
paslı sözcüklerimi
yineliyorum
açılmıyor
neden sonra avcumda
bir çocuk eli
sıkılmış yumruğumda, yaşama karşı
öyle duran,
bozulmayan
bir şey var
Akatalpa, Sayı: 91, Temmuz 2007
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder