Su Kıyısında Kimse Yoktu / Selahattin Yolgiden

       (2004, Adam Yayınları, İst., 64 s.)

Kitaptan Bir Şiir:

İLK

akşamın kokusu teninde, tenin odayı doldurmuş

masal dinleyen çocuklar gibi dizlerinde. zaman

ilkbaharmış, çiçekler takarmış gözlerine. sözlerle

anlatılamayan ne çok şey varmış. akşamüstü

denize bakan odada, bir bakmışsın, saatler yanmış.

bakılmaktan sararmış eski düşün resimlerinde kirli beyaz

bir gelinlikmiş, hiç yakışmamış ilk gününde hüzün gözlerine.

bilmem kaçta evlenmiş oleg ile viktorya gümüşsuyu

palas’ta. seksen beş kişi gelmiş düğüne. hatırla bir sahafta

bulmuştum. hediye etmiştim sana, eski bir davetiye.

sözlerle anlatılmaz ne çok şey varmış. kar gecelerinde

nasıl bir ateşmiş yanan gözlerinde. hatırla, biz hep sustuk;

unutulduklarına ağlarken gramofonlar küf kokan odada

birden papatya dedim ben, sen menekşe. hatırla, nasıl

yeşermişti bir gecede halının üstünde kurduğumuz hayali bahçe.

sende, demiştim, antik çağlardan kalan bir şey var:

keten bir tunik, keçi derisinden sandalet, defne tacı…

ne şehirler yaktık bir gecede: sparta, troya, athena.

ben hektor’dum, akhilleus vurdu bağrımdan.

sen persephone, arada bir ışığa çıktın yorgan altından.

sözlerle anlatılamayan ne çok şey varmış: gümüş bir kaşık,

bordo vitrin, fitilsiz beyaz kadife ve gözlerin senin.

Selahattin Yolgiden